Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, hoger beroep strafrecht overig

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1977,

wonende te [adres] .

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 15 november 2024 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal.

De vordering strekt tot vernietiging van het vonnis voor wat betreft de strafmaat, bewezenverklaring van het tenlastegelegde en veroordeling tot:

Daarnaast heeft de advocaat-generaal teruggave aan verdachte van de onder hem inbeslaggenomen auto gevorderd.

Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft verder kennisgenomen van hetgeen door verdachte en zijn raadsvrouw,

mr. M.R.M. Schaap, naar voren is gebracht.

De politierechter heeft verdachte ter zake van het onder 1 primair, 2 en 3 tenlastegelegde veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 80 uren, subsidiair 40 dagen hechtenis, en een gevangenisstraf voor de duur van 4 weken voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren. Daarnaast heeft de politierechter ten aanzien van het onder 1 primair en 2 tenlastegelegde een ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen opgelegd voor de duur van 18 maanden, met aftrek gedurende de tijd dat het rijbewijs ingehouden of ingevorderd is geweest, waarvan 12 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren en de teruggave gelast aan verdachte van de onder hem inbeslaggenomen auto.

Het hof zal het vonnis waarvan beroep om proceseconomische redenen vernietigen en daarom opnieuw rechtdoen.

Aan verdachte is -na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg- tenlastegelegd dat:

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Door wettige bewijsmiddelen, waarbij de inhoud van elk bewijsmiddel -ook in onderdelen- slechts wordt gebezigd tot het bewijs van dat tenlastegelegde feit waarop het blijkens de inhoud kennelijk betrekking heeft, en waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 1 primair, 2 en 3 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande, dat:

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Het onder 1 primair bewezenverklaarde levert op:

overtreding van artikel 5a van de Wegenverkeerswet 1994.

Het onder 2 bewezenverklaarde levert op:

overtreding van artikel 8, tweede lid, onderdeel a van de Wegenverkeerswet 1994 (1315 microgram).

Het onder 3 bewezenverklaarde levert op:

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie.

Verdachte is strafbaar aangezien geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich op 28 juli 2023 schuldig gemaakt aan overtredingen van artikel 5a en artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994. Verdachte heeft het door verbalisanten gegeven stopteken genegeerd en heeft daarna, achtervolgd door de verbalisanten, gereden met snelheden die fors hoger lagen dan de toegestane maximumsnelheid. Verdachte is onderworpen aan een blaastest. Daaruit bleek dat hij op dat moment dusdanig onder invloed verkeerde van alcohol, dat het alcoholgehalte van zijn adem 1315 microgram per liter uitgeademde lucht bedroeg. Verdachte heeft daarmee de maximaal toegestane grenswaarde van 220 microgram bijna zes maal overschreden.

Door aldus te handelen heeft verdachte blijk gegeven van een miskenning van zijn verantwoordelijkheid als verkeersdeelnemer en heeft hij daarmee tevens de verkeersveiligheid in gevaar gebracht. Het hof rekent dit verdachte aan.

Daarnaast is in het voertuig van verdachte een busje pepperspray aangetroffen, hetgeen een overtreding van de Wet wapens en munitie oplevert.

Uit het verdachte betreffende uittreksel uit de justitiële documentatie van 16 oktober 2024 is gebleken dat verdachte niet eerder ter zake van strafbare feiten onherroepelijk tot een straf of maatregel is veroordeeld.

Het hof heeft tevens in aanmerking genomen de inhoud van het reclasseringsrappor van 1 november 2024 en de persoonlijke omstandigheden van verdachte zoals deze door hem en zijn raadsvrouw ter terechtzitting van het hof naar voren zijn gebracht.

De door de politierechter opgelegde straffen zijn, gelet op de aard en de ernst van de feiten, maar ook rekening houdend met de omstandigheid dat verdachte een first offender is, passende en geboden straffen. Het hof ziet, ook gelet op het verhandelde ter zitting in hoger beroep, geen aanleiding om andere straffen op te leggen.

Onder verdachte is een in het dictum nader beschreven auto in beslag genomen. Deze auto behoort verdachte toe. Nu geen strafvorderlijk belang aan teruggave van voornoemd goed in de weg staat, zal het hof de teruggave van de auto aan verdachte gelasten.

Het hof heeft gelet op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 57 van het Wetboek van Strafrecht, de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie en de artikelen 5a, 8, 176 en 179 van de Wegenverkeerswet 1994.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.