Rechtbank Midden-Nederland, kort geding civiel recht overig

Eenieder die belang heeft bij een tussen andere partijen aanhangig geding, kan vorderen zich daarin te mogen voegen. [eiser in incident] stelt een dergelijk belang te hebben omdat hij vreest voor een inbreuk op zijn privacy indien en zodra de woonstudio’s zullen zijn bewoond. Vanwege de vele dakramen in het dak aan zijn zijde en de aard van de binnenruimte vreest hij hinder te zullen gaan ondervinden die hij jegens hem onrechtmatig acht. Zijn belang is er in gelegen dat de bouwactiviteiten worden gestaakt zodat bewoning voorlopig uitblijft. [gedaagde c.s.] heeft het belang van [A] bij toewijzing van de vorderingen van [eiser c.s.] bestreden omdat die geen betrekking hebben op de bouwactiviteiten van [gedaagde c.s.] aan de zijde van [A] .

Voor het aannemen van een belang bij voeging is voldoende dat [eiser in incident] nadelige gevolgen kan ondervinden van een uitkomst van de onderhavige procedure. Onder nadelige gevolgen zijn onder meer te verstaan de feitelijke gevolgen die de toe- dan wel afwijzing van (een van) de vorderingen van [eiser c.s.] voor [eiser in incident] zal kunnen hebben. Omdat het voldoende aannemelijk is dat toe- dan wel afwijzing van de vorderingen van [eiser c.s.] feitelijk gevolgen kan hebben voor de bewoning van de woonstudio’s, welke bewoning de belangen van [eiser in incident] kan raken, heeft [eiser in incident] belang bij voeging aan de zijde van [eiser c.s.] De incidentele vordering tot voeging van [eiser in incident] zal worden toegewezen en de proceskosten van dit incident zullen worden gecompenseerd.

De vorderingen van [eiser c.s.] strekken tot een drietal rechterlijke bevelen ten laste van [gedaagde c.s.] Die bevelen betreffen:- het met onmiddellijke ingang staken van de bouwactiviteiten van de woonstudio’s;

- het verwijderen en verwijderd houden van muuropeningen, balkons, loggia’s en dakramen die zich binnen de grenslijn van 2 meter van het perceel van [eiser c.s.] bevinden;

- het verwijderen en verwijderd houden van de regenwaterafvoeren in de gevel van de woonstudio’s die lozen op het perceel van [eiser c.s.]

Deze vorderingen zullen afzonderlijk beoordeeld worden.

[eiser c.s.] heeft aan deze vordering feitelijk ten grondslag gelegd dat de bouw van de woonstudio’s zal leiden tot wonen op de erfgrens met ramen en openingen in het dak en de zijgevel die rechtstreeks uitzicht geven op de tuin en inkijk bieden in de kantoorruimtes op de begane grond en de eerste etage van zijn pand en tot onrechtmatige geluidshinder en inbreuk op zijn privacy. De bouwactiviteiten betreffen meer specifiek de loggia’s, de dakramen ter hoogte van de entresol en de ramen in de kozijnen (openingen) in de zijgevel van de (vanaf de achterzijde van het kantoorpand van [eiser c.s.] bezien) eerste twee woonstudio’s die grenzen aan het perceel van [eiser c.s.]

Het is voldoende aannemelijk geworden dat daarvan sprake is omdat het voor de toekomstige huurders van de woonstudio’s vrij eenvoudig zal zijn zich op de vloer van de dakopening te begeven. Aldoende zal het gebruik van de dakopening in niets verschillen van het gebruik van een balkon. Ter zitting heeft [gedaagde c.s.] verklaard bereid te zijn extra spijlen aan te brengen in het raamkozijn zodat gewaarborgd is dat de huurders niet meer door het raam naar buiten kunnen. Deze bereidheid, die ook blijkt uit de nagekomen brief van [gedaagde c.s.] aan de griffie van de rechtbank, doet niet af aan het feit dat het bevel tot staking van de bouw betrekking heeft op de bouw volgens de huidige tekening. Omdat uitvoering van die tekening zal leiden tot een inbreuk op artikel 5:50 lid 1 BW is de vordering toewijsbaar. Mede gelet op het beroep dat [gedaagde c.s.] heeft gedaan op de opvatting van de bouwinspecteur, en het vertrouwen dat hij daaraan heeft mogen ontlenen, heeft [eiser c.s.] belang bij een bevel tot het staken van de bouw van de dakopeningen volgens de laatste tekeningen. In die zin zal het bevel worden toegewezen. Dat bevel laat uiteraard de mogelijkheid open dat [gedaagde c.s.] de uitvoering van de dakopeningen zodanig wijzigt dat voldoende gewaarborgd is dat de huurders de dakopening niet meer kunnen betreden waardoor van een balkon of soortgelijk werk geen sprake meer zal zijn. Of de later door [gedaagde c.s.] voorgestelde uitvoering (zie nr. 1.3 en 1.4) daarmee in overeenstemming is, kan de voorzieningenrechter niet meer beoordelen omdat die uitvoering geen onderwerp van het debat is geweest.

Het is niet voldoende vast komen te staan dat de ramen in de dakopeningen zich binnen de grenslijn van twee meter, gerekend vanaf de buitenste kant van die ramen tot aan de erfgrens bevinden. Dat is ook niet door [eiser c.s.] gesteld. Integendeel. [eiser c.s.] heeft gesteld dat het opgehoogde muurtje (waar het raamkozijn op rust) ‘exact 2 meter uit de erfgrens’ staat (zie spreekaantekeningen onder randnr. 13). Hij heeft wel gesteld dat vanuit die ramen er uitzicht is op zijn tuin en op de kamers op de begane grond en op de eerste etage van zijn (deels verhuurde) kantoor. Die stelling is, zo is tijdens de descente gebleken, feitelijk juist. Vanuit de tuin waren deels de dichtgetimmerde ramen te zien en vanuit de kantoorruimtes was er enig, zij het (zeer) beperkt, zijdelings uitzicht op die dichtgetimmerde ramen. Dat geconstateerde uitzicht levert geen strijdigheid met artikel 5:50 lid 1 BW op omdat niet voldoende vaststaat dat de ramen zich binnen de grenslijn van twee meter bevinden. Dit betekent dat de positionering van de ramen en de openingen in het dak gehandhaafd kunnen blijven. De vordering tot verwijdering daarvan zal dan ook worden afgewezen.

Ten aanzien van de (Velux-) dakramen heeft [eiser c.s.] gesteld dat die zich binnen de grenslijn van 2 meter van de grenslijn bevinden. Dat is door [gedaagde c.s.] niet betwist. Hij heeft erkend dat die ramen zich ‘net heel ietsje minder’ dan 2 meter van de erfgrens bevinden. Tijdens de descente is het de voorzieningenrechter gebleken dat er op de eerste etage en op de entresol van de woonstudio’s vanuit deze dakramen geen enkel uitzicht mogelijk is op het perceel van [eiser c.s.] Deze dakramen leveren dus geen strijd op met artikel 5:50 lid 1 BW.

Aan de vordering tot verwijdering van de dakramen heeft [eiser c.s.] tijdens de mondelinge behandeling ook ten grondslag gelegd dat te verwachten is dat als gevolg van de dakramen geluidshinder zal ontstaan. Zij stellen dat sprake zal zijn van onrechtmatige hinder en van ernstige aantasting van hun privacy. Dit is door [gedaagde c.s.] bestreden.

Het voorkomen van geluidshinder is niet de strekking van artikel 5:50 lid 1 BW en dat belang valt mitsdien niet onder het beschermingsbereik van dat artikel. In artikel 5:37 BW is bepaald dat het een eigenaar (of gebruiker) van een erf niet is toegestaan om door (onder meer) rumoer op onrechtmatige wijze hinder aan de eigenaar van een ander erf toe te brengen. Het feit dat als gevolg van de dakramen door de toekomstige bewoners onrechtmatige hinder aan [eiser c.s.] zou kunnen worden toegebracht, maakt niet dat de plaatsing en positionering van de dakramen als onrechtmatig jegens [eiser c.s.] heeft te gelden.

Dit betekent dat beide grondslagen voor de vordering tot verwijdering van de dakramen falen en mitsdien die vordering zal worden afgewezen.

Van de openingen in de zijgevel van de woonstudio’s heeft [eiser c.s.] gesteld dat [gedaagde c.s.] daar ramen in wil plaatsen en dat die plaatsing in strijd is met artikel 5:50 lid 1 BW. [eiser c.s.] beroept zich op de bescherming van zijn privacy, op zijn plan om in de toekomst een parkeergarage op zijn perceel te bouwen en op het gegeven dat de openingen reeds 40 jaar afgesloten zijn. Tijdens de descente is door [gedaagde c.s.] gesteld dat de openingen voorzien zullen worden met vaste ramen voorzien van niet doorzichtig melkglas. Dat laatste is door [eiser c.s.] niet betwist.

Indien de openingen in de zijgevel worden voorzien van vaste ramen die zijn voorzien van melkglas, dan zal van strijdigheid met artikel 5:50 lid 1 BW geen sprake zijn. Het staat [gedaagde c.s.] vrij dergelijke ramen aan te laten brengen. Dit zou mogelijk anders zijn indien de afdichting van de openingen beschouwd zou kunnen worden als een erfdienstbaarheid of een kwalitatieve verplichting ten behoeve van het perceel van [eiser c.s.] Het bestaan daarvan is evenwel niet aan de vordering ten grondslag gelegd, en ook als dat wel het geval zou zijn geweest dan zou daarover in kort geding geen uitspraak gedaan kunnen worden omdat de vaststelling van een erfdienstbaarheid of een kwalitatieve verplichting het karakter van een voorlopige voorziening overstijgt en noopt tot een diepgaand onderzoek naar de feiten waarvoor in kort geding geen plaats is. Dit betekent dat de openingen door [gedaagde c.s.] voorzien mogen worden van vaste ramen met ondoorzichtig melkglas.

De vordering van [eiser c.s.] betreft het verwijderen van de regenwaterafvoer ‘welke loost op het perceel van eisers’. Daarmee zijn bedoeld de twee afvoerpijpen die uit de zijgevel steken en dienen voor de regenwaterafvoer van de dakopeningen. [gedaagde c.s.] heeft tijdens de descente aangegeven dat die afvoerpijpen zullen worden aangesloten op een horizontale pijp waardoor het regenwater niet op het perceel van [eiser c.s.] zal afwateren. Met deze constructie gaat [eiser c.s.] niet akkoord omdat sprake is van een aanvullende constructie van buizen die niet in overeenstemming is met de door de gemeente verleende vergunning.

Het is in voldoende mate komen vast te staan dat de afvoerpijpen die uit de zijgevel steken zullen worden aangesloten op een afvoerpijp waardoor het regenwater buiten het perceel van [eiser c.s.] zal worden geloosd. Het bezwaar van [eiser c.s.] dat voor deze afvoerwijze een afvoerbuis op de zijgevel moet worden aangebracht die niet in de verleende vergunning staat is onvoldoende zwaarwegend om de vordering tot verwijdering van de afvoerpijpen in de zijgevel toe te wijzen. De aanwezigheid van een afvoerbuis op de zijgevel is niet als een situatie te beschouwen die jegens [eiser c.s.] onrechtmatige hinder oplevert. Dit temeer niet omdat met die buis zal worden bereikt dat de afvoerpijpen geen regenwater (meer) lozen op het perceel van [eiser c.s.] Of de afvoerpijpen noodzakelijk zijn voor de afwatering van de dakopeningen - partijen verschillen daarover van mening - kan in het midden blijven omdat ook wanneer die noodzaak niet aan de orde zou zijn, het oordeel niet anders luiden zou. De vordering tot verwijdering van de afvoerpijpen zal worden afgewezen.

Omdat beide partijen over en weer in het gelijk gesteld zijn, zullen de proceskosten worden gecompenseerd.