Rechtbank Overijssel, eerste aanleg - meervoudig strafrecht overig

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van zeven maanden, waarvan vier maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van drie jaren en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van drie jaren, waarvan één jaar voorwaardelijk, met een proeftijd van drie jaren met aftrek van de duur dat het rijbewijs ingevorderd en ingehouden is geweest.

De raadsvrouw heeft verzocht om aan verdachte, naast de gevorderde ontzegging van de rijbevoegdheid, een taakstraf en een voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen.

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van de gepleegde feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij in het bijzonder het volgende van belang.

De ernst van de feiten

Op 11 februari 2024, een zaterdag in het carnavalsweekend dat door verdachte volop werd gevierd met de nodige alcohol, heeft verdachte als bestuurder van een personenauto zich schuldig gemaakt aan het veroorzaken van een ernstig verkeersongeval, terwijl hij op dat moment (nog) zwaar onder invloed van alcohol verkeerde. Verdachte reed met een (veel) hogere snelheid dan was toegestaan op zowel de 60 km/u weg als de 30 km/u weg, anticipeerde op geen enkele wijze op de verkeerssituatie en verloor in een bocht naar links de macht over het stuur, waarna de auto van de weg raakte, en zowel in een sloot belandde als op enigerlei wijze over de kop sloeg. De bijrijder, [slachtoffer], heeft hierdoor zwaar lichamelijk letsel opgelopen. De rechtbank rekent de verdachte dit alles zwaar aan.

Het ongeval heeft grote gevolgen gehad voor het slachtoffer. Uit de medische stukken blijkt dat het slachtoffer opgenomen is geweest op de Intensive Care waar hij is beademd, waarna een lange revalidatieopname volgde. Er is sprake van ernstig hoofd/hersenletsel, waarbij er cognitieve stoornissen, blijvende visusproblemen en verandering van gedrag zijn ontstaan. Door het ongeluk heeft het slachtoffer ook een gedeelte van zijn linker duim verloren en houdt hij (blijvende) littekens in zijn hals en aangezicht. Uit de indringende schriftelijke slachtofferverklaring blijkt dat het slachtoffer tot op heden de fysieke en mentale gevolgen van het ongeval ondervindt en dat zijn leven nooit meer het volle leven van voor het ongeval zal zijn.

De rechtbank realiseert zich dat geen straf de vreselijke gevolgen van dit verkeersongeval ongedaan kan maken en dat ook verdachte moet leven in het besef dat het slachtoffer – zijn neef – als gevolg van zijn handelen ernstig blijvend letsel heeft opgelopen. Maar een straf moet wel volgen. In de eerste plaats vanuit het oogpunt van vergelding, maar ook om andere weggebruikers ervan te doordringen dat in het verkeer uiterste voorzichtigheid moet worden betracht zeker gelet op de zeer ernstige gevolgen die gedrag als dat van verdachte, veel te hard rijden onder invloed van veel te veel alcohol, in het verkeer kan hebben.

De persoon van verdachte

De rechtbank heeft acht geslagen op het strafblad van verdachte van 23 januari 2025, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor een strafbaar feit. Ter terechtzitting heeft verdachte geprobeerd openhartig te spreken over zijn handelen, heeft hij spijt betuigd en er blijk van gegeven dat het verkeersongeval en in het bijzonder de gevolgen daarvan voor het slachtoffer, zijn neef, hem niet onberoerd laten. Verdachte heeft zich in de eerste maanden na het ongeval ook betrokken getoond bij het slachtoffer. Hoewel de gevolgen zeer ernstig zijn, moet ook rekening worden gehouden met de omstandigheid dat verdachte deze gevolgen nooit heeft gewild.

De strafoplegging

De rechtbank heeft bij de bepaling van de straf rekening gehouden met de straffen die rechters in soortgelijke strafzaken opleggen en de oriëntatiepunten van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) ten aanzien van artikel 6 WVW 1994. Volgens de oriëntatiepunten is het uitgangspunt van denken voor het veroorzaken van een verkeersongeval als het onderhavige, waarbij sprake is van ernstige schuld, alcoholgebruik en zwaar lichamelijk letsel, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zeven maanden en een rijontzegging voor de duur van drie jaar.

De rechtbank ziet in de persoonlijke omstandigheden van verdachte reden om af te wijken van de oriëntatiepunten van het LOVS en de eis van de officier van justitie. De rechtbank weegt daarbij mee het blanco strafblad van verdachte in samenhang met zijn leeftijd, de houding van verdachte ter zitting en de omstandigheid dat de feiten feit meer dan een jaar geleden zijn gepleegd. Verdachte is daarna niet opnieuw in verband met strafbare feiten met justitie in aanraking is gekomen.

Gelet op de hoge uitslag van de ademanalyse kan de rechtbank zich niet aan de indruk onttrekken dat verdachte over zijn drankgebruik voorafgaand aan het ongeval niet het achterste van zijn tong heeft laten zien. Wel neemt hij de volle verantwoordelijkheid voor zijn daden en toont hij oprechte spijt en heeft hij geprobeerd dat ter zitting ook tot uitdrukking te brengen in de richting van het slachtoffer.

Alles afwegend acht de rechtbank een taakstraf van 240 uur, te vervangen door 120 dagen hechtenis, en een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van zeven maanden, met een proeftijd van drie jaar en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van drie jaar, waarvan een jaar voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar, met aftrek van de tijd dat het rijbewijs van de verdachte ingevorderd en ingehouden is geweest, passend en geboden.